Półpasiec to choroba, która może dotknąć niemal każdego. I chociaż zachorowalność na nią jest znacznie wyższa u osób dorosłych, to nie ma żadnej gwarancji, iż nie zaatakuje dziecka, zwłaszcza charakteryzującego się zmniejszoną odpornością.

Objawy półpaśca

Objawy półpaśca są bardzo nieprzyjemne, a ich przebieg i nasilenie zależy od stopnia zaawansowania choroby i ogólnego stanu organizmu. Według większości statystyk półpasiec u dzieci przebiega znacznie łagodniej niż u osób dorosłych, jednakże należy pamiętać, iż nie jest to regułą. Natomiast leczenie półpaśca powinno zawsze przebiegać pod kontrolą lekarza, który wdroży odpowiednie środki farmakologiczne. Nie wolno lekceważyć choroby, gdyż jej powikłania mogą być bardzo groźne.

Przyczyny półpaśca

Półpasiec jest wywoływany przez ten sam wirus, który odpowiada za występowanie ospy wietrznej. Zasada działania patogenu jest bardzo prosta – po wyzdrowieniu z ospy nie znika on z organizmu, ale przechodzi w stan spoczynku. Po wystąpieniu sprzyjających okoliczności następuje reaktywacja wirusa, która daje kliniczne objawy półpaśca. Należy tutaj podkreślić, iż nie każda osoba przechodząca w dzieciństwie ospę wietrzną, na pewno zachoruje na półpaśca. Bezpośrednie przyczyny reaktywacji wirusa nie są do końca znane. Jednak eksperci wymieniają kilka czynników ryzyka, które mogą zwiększyć niebezpieczeństwo zachorowania.

Te najpowszechniejsze to:

– obniżona odporność, na przykład na skutek chorób nowotworowych lub częstych infekcji wirusowych lub bakteryjnych,

– wiek – osoby po 50-60. roku życia są bardziej narażone na ryzyko zachorowania, a u osób kończących 85. rok życia niebezpieczeństwo zachorowania wrasta aż o 50 procent,

– stres,

– przeziębienie,

– przyjmowanie niektórych leków, na przykład obniżających odporność.

Szczególne ryzyko zachorowania na półpaśca dotyczy osób borykających się z chorobami nowotworowymi. Dzieje się tak dlatego, iż osoby te maja bardzo obniżoną odporność, spowodowaną między innymi radioterapią bądź chemioterapią, a dodatkowo często przyjmują leki, które wprawdzie przeciwdziałają odrzuceniu przeszczepu, ale jednocześnie upośledzają odporność organizmu.

Mówiąc o czynnikach ryzyka zachorowania na półpaśca należy jednoznacznie podkreślić, iż przechorowanie ospy w dzieciństwie nie uodparnia przed półpaścem. I nie ma tu znaczenia to, że jest to taki sam typ patogenu.

Charakterystyczne objawy półpaśca

Objawy półpaśca mogą być nieco zróżnicowane – w zależności od jego rodzaju, przebiegu i stopnia zaawansowania. Jednak w zdecydowanej większości przypadków symptomy choroby są na tyle ujednolicone, że rozpoznanie schorzenia nie sprawia zbyt dużych trudności. W pierwszej fazie rozwoju półpaśca pojawiają się objawy, które mogą być pomylone z przeziębieniem – takie jak podwyższona temperatura ciała, ból głowy i gardła czy ogólne osłabienie. Jednak już po kilku dniach pojawia się ostry i piekący ból, który jest skutkiem zapalenia nerwu czuciowego – więcej w tym wątku tu: http://polpasiec.edu.pl/polpasiec/objawy-polpasca/.

Kolejnym objawem jest charakterystyczna wysypka, która przybiera postać pęcherzykowatą. W niektórych przypadkach półpasiec przebiega bez wysypki, jednak jest to sytuacja niezwykle rzadka. Wysypka pojawia się najczęściej na tułowiu, kończynach lub twarzy, a towarzyszące jej objawy to świąd i stan zapalny skóry.

Co warte podkreślenia – wszystkie objawy umiejscawiają się po jednej stronie ciała – stąd nazwa choroby. Po około czterech dniach pęcherzyki zamieniają się w strupki. Pod żadnym pozorem nie wolno ich rozdrapywać, gdyż grozi to uszkodzeniami skóry i nadkażeniami bakteryjnymi.

Już pierwsze objawy półpaśca powinny być skonsultowane z lekarzem, który zaleci najbardziej optymalną terapię – najczęściej opartą na środkach przeciwbólowych oraz maściach i płynach łagodzących dolegliwości skórne. Szybkie wdrożenie właściwej kuracji pozwala na całkowite wyleczenie i uniknięcie powikłań.